Księga Psalmów

|1|2|3|4|5|6|7|8|9|10| |11|12|13 14|15|16 17|18|19|20| |21|22 |23|24|25|26|27|28|29|30| |31|32|33|34|35|36|37|38|39|40| 41|42|43|44|45|46 47|48|49 |50||51|52|53|54|55|56|57|58 59 |60|61|62|63|64|65|66|67|68|69 |70|71|72|73 74|75|76 77|78|79 |80|81|82|83|84|85 86|87|88 89|90| |91|92|93|94 |95|96|97 |98|99|100  101|102|103 104|105|106 |107|108|109|110||111|112 |113|114|115|116|117|118|119|120| |121|122|123|124 125|126|127 |128|129|130 | |131|132|133 134|135|136 137|138|139 140| |141|142 143|144|145 146|147|148 149|150|

(1) Przewodnikowi chóru. Psalm Dawidowy,

(2) Gdy wdał się z Batszebą i przyszedł do niego prorok Natan.

(3) Zmiłuj się nade mną, Boże, według łaski swojej, Według wielkiej litości swojej zgładź występki moje!

(4) Obmyj mnie zupełnie z winy mojej I oczyść mnie z grzechu mego!

(5) Ja bowiem znam występki swoje I grzech mój zawsze jest przede mną.

(6) Przeciwko tobie samemu zgrzeszyłem I uczyniłem to, co złe w oczach twoich, Abyś okazał się sprawiedliwy w wyroku swoim, Czysty w sądzie swoim.

(7) Oto urodziłem się w przewinieniu I w grzechu poczęła mnie matka moja.

(8) Oto miłujesz prawdę chowaną na dnie duszy I objawiasz mi mądrość ukrytą.

(9) Pokrop mnie hizopem, a będę oczyszczony; Obmyj mnie, a ponad śnieg bielszy się stanę.

(10) Daj, bym usłyszał radość i wesele, Niech się rozradują kości, które skruszyłeś!

(11) Zakryj oblicze swoje przed grzechami moimi I zgładź wszystkie winy moje.

(12) Serce czyste stwórz we mnie, o Boże, A ducha prawego odnów we mnie!

(13) Nie odrzucaj mnie od oblicza swego I nie odbieraj mi swego Ducha świętego!

(14) Przywróć mi radość z wybawienia twego I wesprzyj mnie duchem ochoczym!

(15) Przestępców będę nauczał dróg twoich, I grzesznicy nawrócą się do ciebie.

(16) Wybaw mnie od winy za krwi przelanie, Boże, Boże zbawienia mego, A język mój z radością wysławiać będzie sprawiedliwość twoją!

(17) Panie! Otwórz wargi moje, A usta moje głosić będą chwałę twoją!

(18) Albowiem ofiar nie żądasz, A całopalenia, choćbym ci je dał, nie zechcesz przyjąć.

(19) Ofiarą Bogu miłą jest duch skruszony, Sercem skruszonym i zgnębionym nie wzgardzisz, Boże.

(20) Zechciej w łasce swej dobrze czynić Syjonowi, Odbuduj mury Jeruzalemu!

(21) Wtedy przyjmiesz prawe ofiary, Ofiary ogniowe i całopalenia, Wtedy ofiarują cielce na ołtarzu twoim.

Poprzedni rozdział

Góra

Następny rozdział

 Strona główna