Księga Psalmów

|1|2|3|4|5|6|7|8|9|10| |11|12|13 14|15|16 17|18|19|20| |21|22 |23|24|25|26|27|28|29|30| |31|32|33|34|35|36|37|38|39|40| 41|42|43|44|45|46 47|48|49 |50||51|52|53|54|55|56|57|58 59 |60|61|62|63|64|65|66|67|68|69 |70|71|72|73 74|75|76 77|78|79 |80|81|82|83|84|85 86|87|88 89|90| |91|92|93|94 |95|96|97 |98|99|100  101|102|103 104|105|106 |107|108|109|110||111|112 |113|114|115|116|117|118|119|120| |121|122|123|124 125|126|127 |128|129|130 | |131|132|133 134|135|136 137|138|139 140| |141|142 143|144|145 146|147|148 149|150|

(1) Przewodnikowi chóru. Na nutę: "Lilie..." Pieśń pouczająca synów Koracha. Pieśń miłosna.

(2) Serce moje wezbrało miłym słowem: Opowiem czyny moje królowi. Język mój jest jak rylec biegłego pisarza...

(3) Najpiękniejszy jesteś wśród ludzi; Rozlany jest wdzięk na wargach twoich, Dlatego Bóg pobłogosławił cię na wieki.

(4) Przypasz miecz swój do biodra, bohaterze, Blask swój i dostojeństwo swoje!

(5) Niech ci się szczęści! Wystąp w obronie prawa, łagodności i sprawiedliwości, A prawica twoja dokona cudownych czynów!

(6) Strzały twoje są ostre, Ludy padają pod nogi twoje, Upadnie serce wrogów króla.

(7) Tron twój, Boże, trwa na wieki wieków; Berłem sprawiedliwym jest berło królestwa twego.

(8) Miłujesz sprawiedliwość, a nienawidzisz bezprawia; Dlatego pomazał cię Bóg... twój Bóg Olejkiem wesela jak żadnego towarzysza twego.

(9) Wszystkie twoje szaty pachną mirrą, aloesem i kasją; Z pałaców z kości słoniowej rozwesela cię gra na strunach.

(10) Córki królewskie wychodzą na spotkanie twoje, Małżonka stoi po prawicy twojej Zdobna złotem z Ofiru.

(11) Słuchajże, córko, i spójrz, i nakłoń ucha: Zapomnij o ludzie swoim i o domu ojca swego!

(12) Król pragnie wdzięku twego, Pokłoń mu się, bo on jest panem twoim!

(13) Córka Tyru przyjdzie z darami, Tobie złożą hołd najbogatsi z ludu.

(14) Córka królewska jest cała obciążona perłami, A szata jej złotem tkana.

(15) We wzorzystej sukni wiodą ją do króla; Za nią panny, przyjaciółki jej, są prowadzone do ciebie.

(16) Wiodą ją wśród okrzyków radości i wesela, Wchodzą do pałacu królewskiego.

(17) Zamiast ojców swych mieć będziesz synów swych; Ustanowisz ich książętami na całej ziemi.

(18) Upamiętnię imię twoje przez wszystkie pokolenia, Dlatego ludy wysławiać cię będą po wieki wieczne.

Poprzedni rozdział

Góra

Następny rozdział

 Strona główna