(1) Chwalmy Pana. Chwal, duszo moja, Pana!
(2) Chwalić będę Pana, pókim żyw, Śpiewać będę Bogu memu, dopóki żyć będę.
(3) Nie pokładajcie ufności w książętach Ani w człowieku, który nie może pomóc!
(4) Gdy opuszcza go duch, wraca do prochu swego; W tymże dniu giną wszystkie zamysły jego.
(5) Błogosławiony ten, którego pomocą jest Bóg Jakuba, Którego nadzieja jest w Panu, Bogu jego,
(6) On uczynił niebo i ziemię, Morze i wszystko, co w nim jest, Dochowuje wierności na wieki,
(7) Wymierza sprawiedliwość skrzywdzonym, Daje chleb głodnym, Pan oswobadza więźniów,
(8) Pan otwiera oczy ślepych, Pan podnosi zgnębionych, Pan kocha sprawiedliwych.
(9) Pan strzeże przychodniów, sierotę i wdowę wspomaga, Lecz drogę bezbożnych zatraca.
(10) Pan jest królem na wieki, Jest Bogiem twoim, Syjonie, po wszystkie pokolenia. Chwalmy Pana.