(1) Dawidowy. Błogosław, duszo moja, Panu I wszystko, co we mnie, imieniu jego świętemu!
(2) Błogosław, duszo moja, Panu I nie zapominaj wszystkich dobrodziejstw jego!
(3) On odpuszcza wszystkie winy twoje, Leczy wszystkie choroby twoje.
(4) On ratuje od zguby życie twoje; On wieńczy cię łaską i litością.
(5) On nasyca dobrem życie twoje, Tak iż odnawia się jak u orła młodość twoja.
(6) Pan wymierza sprawiedliwość I przywraca prawo wszystkim uciśnionym.
(7) Objawił Mojżeszowi drogi swoje, Synom Izraela dzieła swoje,
(8) Miłosierny i łaskawy jest Pan, Cierpliwy i pełen dobroci.
(9) Nie prawuje się ustawicznie, Nie gniewa się na wieki.
(10) Nie postępuje z nami według grzechów naszych Ani nie odpłaca nam według win naszych.
(11) Lecz jak wysoko jest niebo nad ziemią, Tak wielka jest dobroć jego dla tych, którzy się go boją.
(12) Jak daleko jest wschód od zachodu, Tak oddalił od nas występki nasze.
(13) Jak się lituje ojciec nad dziećmi, Tak się lituje Pan nad tymi, którzy się go boją,
(14) Bo On wie, jakim tworem jesteśmy, Pamięta, żeśmy prochem.
(15) Dni człowieka są jak trawa: Tak kwitnie jak kwiat polny.
(16) Gdy wiatr nań powieje, już go nie ma I już go nie ujrzy miejsce jego.
(17) Lecz łaska Pana od wieków na wieki Dla tych, którzy się go boją, A sprawiedliwość jego dla synów ich synów,
(18) Dla tych, którzy strzegą przymierza jego I pamiętają o wypełnianiu przykazań jego.
(19) Pan na niebiosach utwierdził swój tron, A królestwo jego panuje nad wszystkim.
(20) Błogosławcie Panu, aniołowie jego, Potężni siłą, wykonujący słowo jego, Aby słuchano głosu słowa jego!
(21) Błogosławcie Panu wszystkie zastępy jego, Słudzy jego, pełniący wolę jego!
(22) Błogosławcie Panu, wszystkie dzieła jego Na wszystkich miejscach panowania jego! Błogosław, duszo moja, Panu!