(1) Wołaj tylko! Czy jest, kto by ci odpowiedział? Do którego z świętych chcesz się zwrócić?
(2) Zaprawdę, głupiego zabija jego własny gniew, a prostaka uśmierca zawiść.
(3) Sam widziałem, jak głupi zapuścił korzenie, lecz nagle zbutwiała jego siedziba.
(4) Jego dzieci są pozbawione pomocy, zostają zdeptane w sądzie, a nie ma obrońcy.
(5) Głodny pożera jego żniwo, nawet spośród cierni je wydobywa, a chciwi pożądają jego majątku.
(6) Zło bowiem nie wyrasta z prochu, a niedola nie wschodzi z ziemi.
(7) Bo człowiek rodzi się na niedolę, jak iskry z pożogi, aby wysoko wzlatać.
(8) Lecz ja zwróciłbym się do Boga i Bogu przedłożyłbym moją sprawę,
(9) Który czyni rzeczy wielkie i niezbadane, cudowne i niezliczone,
(10) Który spuszcza deszcz na ziemię, a wody zsyła na pola,
(11) Niskich sadza wysoko, a smutnych wznosi na wyżyny szczęścia.
(12) Wniwecz obraca knowania chytrych, tak że ręce ich nie wykonują tego, co zamierzają.
(13) Usidla mądrych w ich własnej chytrości tak że plan przewrotnych szybko upada.
(14) We dnie wpadają w ciemność, a w południe macają jak w nocy.
(15) Tak wybawia On bezbronnego od miecza ich paszczy, a biedaka z ręki możnego.
(16) I wschodzi nadzieja ubogiemu, a niesprawiedliwość zamyka swe usta.
(17) Szczęśliwy to człowiek, którego Bóg smaga, dlatego nie pogardzaj karceniem Wszechmocnego!
(18) Bo On rani, lecz i opatruje, uderza, lecz jego ręce leczą.
(19) Wyzwoli cię z sześciu utrapień, a w siódmym nie dotknie cię zło.
(20) W czasie głodu wybawi cię od śmierci, a na wojnie z mocy miecza.
(21) Przed biczem języka będziesz zabezpieczony, a nie ulękniesz się, gdy nadejdzie zniszczenie.
(22) Ze zniszczenia i głodu śmiać się będziesz, a dzikich zwierząt nie będziesz się bał.
(23) Bo z kamieniem polnym jesteś sprzymierzony, a dzikie zwierzęta żyć będą z tobą w pokoju.
(24) Tak poznasz, że twój namiot jest spokojny, a gdy sprawdzisz swe mieszkanie, nie znajdziesz braku.
(25) Poznasz też, że mnoży się twoje potomstwo i że twoje latorośle będą niby ziele ziemi.
(26) W starości zejdziesz do grobu, jak snop sprzątnięty bywa we właściwym czasie.
(27) Oto, cośmy zbadali. Tak to jest. Ty zaś słuchaj i rozważ to sobie!