Księga Hioba

|1|2|3|4|5|6|7|8|9|10| |11|12|13 14|15|16 17|18|19|20| |21|22 |23|24|25|26|27|28|29|30| |31|32|33|34|35|36|37|38|39|40| 41|42

(1) Czy znasz porę, kiedy kozice skalne rodzą, czy pilnujesz czasu rodzenia łań?

(2) Czy możesz zliczyć miesiące, kiedy donaszają i znasz czas ich miotu?

(3) Przykucają, by ich młode przebić się mogły i pozbywają się swych bólów,

(4) A gdy ich młode nabierają sił, wzrastają na otwartym polu, odchodzą i już nie wracają do nich.

(5) Kto wypuścił wolno dzikiego osła i kto rozwiązał pęta muła,

(6) Któremu przeznaczyłem step na dom, a słoną krainę na mieszkanie?

(7) Kpi sobie ze zgiełku miasta i nie słyszy wrzasku poganiacza.

(8) Przebiega góry za paszą, szukając wszelkiej zieleni.

(9) Czy zechce ci służyć bawół albo czy przenocuje u twego żłobu?

(10) Czy możesz powrozem przywiązać bawoła do bruzdy albo czy będzie bronował za tobą zagony?

(11) Czy na nim polegasz, że ma dużo siły, i chcesz mu powierzyć swój trud?

(12) Czy możesz mu zawierzyć, że zwiezie ci zbiory i sprowadzi je do twojego gumna?

(13) Strusica radośnie bije skrzydłami, lecz czy są to skrzydła i pióra bociana?

(14) Znosi ona na ziemi swoje jaja i wygrzewa je w piasku,

(15) A nie pamięta o tym, że może je zgnieść nogą, a dzikie zwierzę je zdeptać.

(16) Twardo postępuje ze swymi młodymi, jakby nie były jej; nie martwi się, że jej trud jest daremny,

(17) Gdyż Bóg pozbawił ja mądrości i nie udzielił jej rozumu.

(18) Gdy spłoszona unosi się wysoko, szydzi z konia i jego jeźdźca.

(19) Czy ty dajesz koniowi siłę, odziewasz jego kark w grzywę?

(20) Czy każesz mu podskakiwać jak szarańcza? Jego dumne rżenie sieje postrach.

(21) Drze kopytami ziemię, dumny ze swej siły, wybiega na spotkanie zbrojnych.

(22) Drwi z trwogi i nie lęka się, i nie ustępuje przed mieczem.

(23) Na nim chrzęści kołczan, błyszczy oszczep i dzida.

(24) Wśród zgiełku i hałasu pochłania przestrzeń i na głos trąby nie ustoi spokojnie.

(25) Ilekroć zabrzmi trąba, zarży: Iha! i z daleka wyczuwa bitwę, gromki głos dowódców i okrzyk wojenny.

(26) Czy mocą twojego rozumu wzbija się jastrząb i rozciąga swoje skrzydła ku południowi?

(27) Czy na twój rozkaz wznosi się orzeł i ściele wysoko swoje gniazdo?

(28) Na skale mieszka i nocuje na iglicach skalnych i stromych wierzchołkach.

(29) Stamtąd wypatruje żeru, jego oczy patrzą daleko.

(30) Jego pisklęta chciwie piją krew; a jest wszędzie tam, gdzie są zabici.

Poprzedni rozdział

Góra

Następny rozdział

 Strona główna