Księga Jeremiasza

|1|2|3|4|5|6|7|8|9|10| |11|12|13|14|15|16|17|18|19|20| |21|22 |23|24|25|26|27|28|29|30| |31|32|33|34|35|36|37|38|39|40| |41|42|43|44|45|46|47|48|49|50| |51|52|

(1) Słowo, które dotarło do Jeremiasza od Pana tej treści:

(2) Tak mówi Pan, Bóg Izraela: Spisz w księdze wszystkie słowa, które mówiłem do ciebie ,

(3) Bo oto nadchodzą dni - mówi Pan - że sprowadzę niewolę mojego ludu, Izraela i Judy - mówi Pan - i przyprowadzę ich z powrotem do ziemi, którą dałem ich przodkom. I będą panami tej ziemi.

(4) A to są słowa, które wypowiedział Pan odnośnie Izraela i Judy:

(5) Tak powiedział Pan: Usłyszycie głos trwogi, trwogę ale pokoju nie będzie,

(6) Zapytajcie i patrzcie, czy mężczyzna może urodzić dziecko? I pytajcie o lęk, w którym będą trzymać swe biodra i szukać bezpieczeństwa, ponieważ widziałem każdego męża z jego rękami na biodrach a twarze ich stały się pobladłe

(7) Ponieważ ten dzień jest wielki  i nie ma mu podobnego. Jest to czas utrapienia dla Jakuba, jednak będzie z niego wyzwolony.

(8) W owym dniu - powiedział Pan, złamię jarzmo z ich karków i rozerwę ich więzy, i nie będą już służyć obcym.

(9) I będą służyć Panu, ich Bogu, i wzbudzę im Dawida, ich króla.

(10) Dlatego nie bój się ty, mój sługo, Jakubie - mówi Pan - i nie trwóż się, Izraelu, gdyż oto wybawię cię z daleka, a twoje potomstwo z ziemi ich wygnania. I wróci Jakub, i będzie żył w spokoju i beztrosko, i nikt go nie będzie straszył.

(11) Gdyż Ja jestem z tobą - mówi Pan - aby cię wybawić. Albowiem wygubię wszystkie narody, między którymi cię rozproszyłem, lecz ciebie nie wygubię; będę cię karał według prawa, lecz cię nie zostawię całkiem bez kary. (Występuje tylko w TM)

(12) Tak mówi Pan: sprowadziłem na ciebie zniszczenie twój cios jest bolesny.

(13) Nie ma nikogo aby osądzić twoją sprawę, byłeś boleśnie leczony ku uzdrowieniu, nie ma pomocy dla ciebie.

(14) Wszyscy twoi przyjaciele zapomnieli ciebie, nie będą o nic pytać ponieważ uderzyłem cię, jak uderza wróg, okrutnym smaganiem, twe grzechy obfitują ponad wszelką twoją niegodziwość.

(15) Twoje grzechy obfitowały w mnóstwie twych nieprawości, dlatego oni tobie to uczynili.

(16) Dlatego wszyscy, którzy cię pożerali, będą zjedzeni, a wszyscy twoi wrogowie będą jeść całe swoje ciało. Ci, którzy cię niszczyli, staną się łupem i poddam twych grabieżców na ograbienie.

(17) Bo spowoduję twoje uzdrowienie, wyleczę cię z twojej ciężkiej rany - mówi Pan - bo nazwano cię odrzuconą, ona jest ofiarą, o którą nikt się nie pyta.

(18) Tak powiedział Pan: Oto Ja odwrócę niewolę Jakuba i zmiłuję się nad jego więźniami, i miasto będzie zbudowane na jej wzgórzu, a lud się osiądzie na swoim miejscu.

(19) I wystąpią spośród nich śpiewacy i okrzyk weselących się, rozmnożę ich i nie będzie ich mało.

(20) I ich synowie pójdą jak przedtem a ich świadectwa ustanowione będą przede mną, ale nawiedzę tych, którzy ich skrzywdzili.

(21) Ich mocarze będą ponad nimi, a ich książę będzie postępował osobiście a oni powrócą do mnie i zbiorę ich a oni powrócą do mnie, gdyż któż jest ten, który nastawił swe serce aby do mnie powrócić? Mówi Pan.

(22) I będziecie moim ludem, a Ja będę waszym Bogiem.

(23) Bo wyszedł gniewny gniew Pana, wyszedł wicher gniewu, który spadnie na bezbożnych.

(24) Gwałtowny gniew Pana nie powróci, zanim się nie wypełni i nie ustanowi zamiarów jego serca; w dniach ostatecznych będziecie znali te rzeczy.

Poprzedni rozdział

Góra

Następny rozdział

 Strona główna