Księga Przysłów

|1|2|3|4|5|6|7|8|9|10| |11|12|13 14|15|16 17|18|19|20| |21|22 |23|24|25|26|27|28|29|30| |31

(1) Kto mimo wielu upomnień trwa w uporze, będzie nagle, bez ratunku zdruzgotany.

(2) Gdy sprawiedliwi sprawują władzę, lud się cieszy; lecz gdy rządzą bezbożni, lud wzdycha.

(3) Kto kocha mądrość, sprawia radość ojcu, lecz kto obcuje z nierządnicami, trwoni majątek.

(4) Król umacnia kraj prawem; kto ściąga wiele podatków, niszczy go.

(5) Kto schlebia swojemu przyjacielowi, ten mu zastawia sidła na nogi.

(6) Zły człowiek wikła się we własnym grzechu, lecz sprawiedliwy raduje się i weseli.

(7) Nabożny zajmuje się sprawą ubogich, lecz bezbożny w ogóle na nią nie zważa.

(8) Naśmiewcy wywołują w mieście zamieszki, lecz mędrcy uśmierzają gniew.

(9) Gdy mądry wiedzie spór z głupim, to ten raz wybucha, raz się śmieje, i nie dochodzi do pojednania.

(10) Krwiożercy nienawidzą nienagannego, lecz prawi troszczą się o jego życie.

(11) Głupi ujawnia całą swoją porywczość, lecz mądry w końcu ją uśmierza.

(12) Gdy władca słucha kłamstw, wszyscy jego słudzy są bezbożni.

(13) Gdy biedny spotyka się ze zdziercą, Pan obdarza światłem oczy obydwu.

(14) Tron króla, który sprawiedliwie rozsądza ubogich, będzie na wieki umocniony.

(15) Rózga i karcenie dają mądrość, lecz nieposłuszny chłopiec przynosi wstyd swojej matce.

(16) Gdy występni stają się potężni, wtedy i grzech się wzmaga; lecz sprawiedliwi oglądać będą ich upadek.

(17) Karć swojego syna, a oszczędzi ci niepokoju i sprawi rozkosz twojej duszy.

(18) Gdzie nie ma objawienia, tam lud się rozprzęga; błogosławiony ten, kto przestrzega nauki.

(19) Samymi słowami sługi się nie poprawi, bo choć je rozumie, nie bierze ich pod uwagę.

(20) Czy widziałeś nierozważnego przez pośpiech w swoich słowach? Więcej można się spodziewać po głupim niż po nim.

(21) Kto rozpieszcza swojego sługę za młodu, ten w końcu spotka się z jego uporem.

(22) Człowiek skłonny do gniewu wszczyna zwadę, a porywczy popełnia wiele błędów.

(23) Pycha przywodzi człowieka do upadku, lecz pokorny duchem dostępuje czci.

(24) Kto się dzieli ze złodziejem, nienawidzi swojej duszy; słyszy przekleństwo, a jednak go nie wydaje.

(25) Lęk przed ludźmi nastawia na człowieka sidła, lecz kto ufa Panu, ten jest bezpieczny.

(26) Wielu zabiega o względy władcy, lecz Pan wymierza każdemu sprawiedliwość.

(27) Ohydą dla sprawiedliwych jest człowiek niegodziwy; lecz kto postępuje nienagannie, jest ohydą dla bezbożnego.

Poprzedni rozdział

Góra

Następny rozdział

 Strona główna