1 List do Tymoteusza

|1|2|3|4|5|6|

(1) Paweł, apostoł Chrystusa Isusa z rozkazu Boga, Zbawiciela naszego, i Chrystusa Isusa, nadziei naszej,

(2) Do Tymoteusza, prawowitego syna w wierze: Łaska, miłosierdzie i pokój od Boga Ojca i Chrystusa Isusa, Pana naszego.

(3) Gdy wybierałem się do Macedonii, prosiłem cię, żebyś pozostał w Efezie i żebyś pewnym ludziom przykazał, aby nie nauczali inaczej niż my

(4) I nie zajmowali się baśniami i nie kończącymi się rodowodami, które przeważnie wywołują spory, a nie służą dziełu zbawienia Bożego, które jest z wiary.

(5) A celem tego, co przykazałem, jest miłość płynąca z czystego serca i z dobrego sumienia, i z wiary nieobłudnej,

(6) Czego niektórzy nie osiągnęli i popadli w próżną gadaninę,

(7) Chcą być nauczycielami zakonu, a nie rozumieją należycie ani tego, co mówią, ani tego, co twierdzą.

(8) Wiemy zaś, że zakon jest dobry, jeżeli ktoś robi z niego właściwy użytek,

(9) Wiedząc o tym, że zakon nie jest ustanowiony dla sprawiedliwego, lecz dla nieprawych i nieposłusznych, dla bezbożnych i grzeszników, dla bezecnych i nieczystych, dla ojcobójców i matkobójców, dla mężobójców,

(10) Rozpustników, mężołożników, dla handlarzy ludźmi, dla kłamców, krzywoprzysięzców i dla wszystkiego, co się sprzeciwia zdrowej nauce,

(11) Zgodnej z ewangelią chwały błogosławionego Boga, która została mi powierzona.

(12) Dzięki składam temu, który mnie wzmocnił, Chrystusowi Isusowi, Panu naszemu, za to, że mnie uznał za godnego zaufania, zleciwszy mi tę służbę,

(13) Mimo to, że przedtem byłem bluźniercą i prześladowcą, i gnębicielem, ale miłosierdzia dostąpiłem, bo czyniłem to nieświadomie, w niewierze.

(14) A łaska Pana naszego stała się bardzo obfita wraz z wiarą i miłością, która jest w Chrystusie Isusie.

(15) Prawdziwa to mowa i w całej pełni przyjęcia godna, że Chrystus Isus przyszedł na świat, aby zbawić grzeszników, z których ja jestem pierwszy.

(16) Ale dlatego miłosierdzia dostąpiłem, aby na mnie pierwszym Isus Chrystus okazał wszelką cierpliwość dla przykładu tym, którzy mają weń uwierzyć ku żywotowi wiecznemu.

(17) A królowi wieków, nieśmiertelnemu, niewidzialnemu, jedynemu Bogu, niechaj będzie cześć i chwała na wieki wieków. Niech się stanie.

(18) Ten nakaz daję ci, synu Tymoteuszu, abyś według dawnych głoszonych o tobie przepowiedni staczał zgodnie z nimi dobry bój,

(19) Zachowując wiarę i dobre sumienie, które pewni ludzie odrzucili i stali się rozbitkami w wierze;

(20) Do nich należą Himeneusz i Aleksander, których oddałem szatanowi aby zostali pouczeni, że nie wolno bluźnić.

 

Góra

Następny rozdział

 Strona główna